ZIOŁA
Zastanawiałeś się kiedyś, jakie rośliny rosną na terenie twojej stajni i dlaczego konie zjadają tylko niektóre z nich?
Poznaj jedne z najbardziej popularnych ziół występujących w Polsce, których znaczna większość rośnie dziko na terenach naszych stajni. Zobacz jak wiele niesamowitych właściwości posiadają! *
Babka lancetowata
(łac. Plantago lanceolata)
-
posiada dużą wartość pokarmową,
-
odwar z liści stosowany jest na schorzenia górnych dróg oddechowych,
-
działa powlekająco i wykrztuśnie.
Bylica piołun
(łac. Artemisia absinthium)
-
działa żółciopędnie;
-
zwiększa apetyt;
-
wzmaga wydzielanie soków trawiennych;
-
stosowana w przypadkach dolegliwości żołądkowych;
-
uwaga: większe dawki powodują zapalenia, skurcze i stany odurzenia!
Chmiel zwyczajny
(łac. Humulus lupulus)
-
działa uspokajająco, lekko moczopędnie i rozkurczowo;
-
hamuje rozwój bakterii i łagodzi ból;
-
pobudza apetyt i trawienie.
Cykoria podróżnik
(łac. Cichorium intybus)
-
korzeń i zile stosowane są w schorzeniach wątroby i nieżycie żołądka,
-
"oczyszcza krew" i wzmacnia organizm.
Dziewanna wielokwiatowa
(łac. Verbascum thapsiforme)
-
kwiat działa wykrztuśnie i łagodząco przy uporczywym kaszlu.
Dziurawiec zwyczajny
(łac. Hypericum perforatum)
-
pobudza przemianę materii, działa żółciopędnie i przeciwzapalni;
-
poprawia krążenie krwi i przyspiesza gojenie się ran;
-
pozytywnie wpływa na nastrój, uspokaja;
-
stosowany w rozstroju nerwowym, zaburzeniach snu i nieopanowanym niepokoju.
Fiołek polny
(łac. Viola arvensis)
-
ceniony środek oczyszczający krew,
-
stosowany przeciw trądzikowi młodzieńczemu.
Fiołek trójbarwny (bratek)
(łac. Viola tricolor)
-
poprawia przemianę materii;
-
działa wykrztuśnie, napotnie i moczopędnie;
-
stosowany w leczeniu wysypek skórnych.
Fiołek wonny
(łac. Viola odorata)
-
ziele jest środkiem wykrztuśnym i łagodzącym podrażnienia przy napadach kaszlu,
-
działa moczopędnie i napotnie.
rysunek ze strony www.pl.wikipedia.org
Kminek zwyczajny
(łac. Carum carvi)
-
owoce zapobiegają wzdęciom, wzmacniają żołądek i pobudzają trawienie;
-
posiada działanie przeciwskurczowe, wykrztuśnie i mlekopędne;
-
pobudza apetyt.
rysunek ze strony www.pl.wikipedia.org
Koniczyna biała
(łac. Trifolium repens)
-
w postaci zaparzonej herbatki była stosowana jako lek przeciw biegunkom i schorzeniom oskrzeli oraz nieżytowi jelita cienkiego.
Koniczyna łąkowa
(łac. Trifolium pratense)
-
najcenniejsza roślina pastewna;
-
odwar stosowany jest jako środek wykrztuśny, napotny i antyseptyczny;
-
stosowana także w niedokrwistości.
Krwawnik pospolity
(łac. Achillea millefolium)
-
ziele wzmaga wydzielanie soku żołądkowego, a tym samym poprawia trawienie;
-
wpływa pozytywnie na krążenie krwi i hamuje krwotoki wewnętrzne;
-
działa przeciwzapalnie i rozkurczowo;
-
napar stosowany jest do okładów przy stanach zapalnych skóry i do płukania jamy ustnej przy zapaleniu dziąseł;
-
zapach krwawnika odstrasza muchy.
Lebiodka pospolita (oregano)
(łac. Origanum vulgare)
-
ziele pobudza trawienie;
-
działa przeciwskurczowo i wykrztuśnie;
-
ma właściwości dezynfekujące, przeciwzapalne i przeciwbólowe;
-
stosowany w leczeniu astmy, przy bólach mięśniowych i reumatycznych oraz przy zmęczeniu i wyczerpaniu.
Marchew zwyczajna
(łac. Daucus carota)
-
tradycyjny środek do usuwania pasożytów przewodu pokarmowego,
-
stosowana przy leczenie zaburzeń trawienia.
Mięta pieprzowa
(łac. Mentha piperita)
-
ziele i liście stosowane są przy bólach brzucha, nieżytach żołądka i jelit, wzdęciach, kolce żółciowej i skurczach;
-
posiada właściwości przeciwzapalne i wykrztuśne;
-
inhalacja z mięty udrażnia nos i uśmierza ból migrenowy.
Mniszek pospolity
(łac.Taraxacum officinale)
-
zawiera m.in. prowitaminę A oraz witaminę B i C;
-
oczyszcza krew, poprawia pracę żołądka;
-
używany w chorobach wątroby, pęcherzyka żółciowego i reumatyzmie;
-
pobudza apetyt.
Nagietek
(łac. Calendula officinalis)
-
działa przeciwzapalnie i bakteriobójczo;
-
stosowany przy chorobach wrzodowych, ma działanie osłonowe na ściany układu pokarmowego;
-
pozytywnie wpływa na odporność organizmu;
-
stosowany zewnętrznie na trudno gojące się rany, wybroczyny, sińce, odmrożenia i oparzenia.
Nawłoć pospolita
(łac. Solidage virgaurea)
-
korzenie i kwitnące ziele stosowano jako środek moczopędny oraz lek przy chorobach nerek, braku apetytu i stanach nerwowych.
Pięciornik gęsi
(łac. Potentilla anserina)
-
stosowany przy nieżytach przewodu pokarmowego, kolce oraz silnych krwawieniach.
Ostrożeń
(łac. Cirsium)
-
posiada działanie moczopędne, odtruwające i zwiększające odporność;
-
stosowany zewnętrznie działa przeciwzapalnie;
-
wspomaga leczenie w reumatoidalnych zapaleniach stawów i mięśni.
Pięciornik kurze ziele
(łac. Potentill erecta)
-
kłącze stosowane jest przy biegunkach oraz nieżytach żołądka i jelit;
-
stosowany w postaci płukanki przy stanach zapalnych dziąseł, gardła i migdałków.
Pokrzywa zwyczajna
(łac. Ustica dioica)
-
zawiera m.in. witaminę A i C, garbniki i białko;
-
odwar z korzeni, ziela, a przede wszystkim nasion hamują krwawienie;
-
działa ściągająco, moczopędnie i oczyszcza krew;
-
pobudza organizm do wytwarzania czerwonych krwinek;
-
zjadane młode liście usuwają wiosenne zmęczenie;
-
wyciąg z ziela służy do pielęgnowania włosów.
Rumian szlachetny
(łac. Anthemis nobilis)
-
kwiat działa przeciwzapalnie, lekko odkażająco i przeciwskurczowo.
Rumianek pospolity
(łac. Metricaria chamomilla)
-
działa przeciwzapalnie, przeciwskurczowo, dezynfekująco;
-
stosowany jako środek przeciwgorączkowy;
-
poprawia trawienie;
-
ma działanie uspokajające i rozluźniające.
Skrzyp polny
(łac. Equisetum arvense)
-
jest niepożądaną domieszką do pasz ze względu na dużą zawartość krzemionki (10%),
-
stosowany jest jako środek moczopędny.
Tasznik pospolity
(łac. Capsella bursa-pastoris)
-
stosowany przeciw krwawieniom, obfitej miesiączce i po porodzie;
-
zawiera związki aromatyczne wywołujące skurcze.
Trybula leśna
(łac. Anthriscus sylvestris)
-
stosowana jest przeciw bólom żołądka i schorzeniom układu oddechowego.
Wrotycz pospolity
(łac. Tanacetum vulgare)
-
liście, miękkie części łodyg i kwiaty stosowano przeciw robakom, pchłom, pluskwom, wszom oraz do dezynfekcji;
-
obecnie stosowany jest jako środek przeciwrobaczycowy;
-
uwaga: posiada silne działanie trujące, powoduje wymioty, uszkodzenie nerek i układu nerwowego oraz śmierć wskutek uduszenia!
* Właściwości lecznicze wszystkich opisanych ziół dotyczą stosowania u ludzi, dlatego też niektóre przytoczone schorzenia mogą nie być charakterystyczne dla koni. Działanie tych ziół nie zostało zbadane u koni.
Bibliografia:
-
„Pospolite rośliny środkowej Europy" F. Cincura, V. Ferakova, J. Majakovsky, L. Somsak, J. Zaborsky, Państwowe Wydawnictwo Rolicze i Leśne
-
„Rośliny lecznicze" F. Stary i V. Jirasek, Państwowe Wydawnictwo Rolicze i Leśne
-
„Flora letnia" J. Mowszowicz, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne
-
„Flora wiosenna" J. Mowszowicz, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne
Podziel się przeczytanym artykułem ze znajomymi!
