TRAWY
Trawy to podstawa diety wszystkich koni, tak więc warto jest poznać, chociażby te najbardziej popularne.
Sprawdź, jakie trawy rosną na pastwisku twojego konia i odkryj ich właściwości! *
Grzebienica pospolita
(łac. Cynosurus cristatus)
-
wymaga gleb zasobnych w związki mineralne.
rysunek ze strony www.pl.wikipedia.org
rysunek ze strony www.pl.wikipedia.org
Kłosówka wełnista
(łac. Holkus lanatus)
-
pospolita na nizinach Polski.
Kostrzewa łąkowa
(łac. Festuca pratensis, ang. fescue)
-
dobra trawa łąkowa,
-
pospolita w całej Polsce,
-
wrażliwa na suszę i zacienienia,
-
zawiera niski poziom cukrów rozpuszczalnych w wodzie.
Kostrzewa owcza
(łac. Festuca ovina, ang. fescue)
-
dobry wskaźnik gleb kwaśnych (nawet nieco zasolonych) lub gliniastych do piaszczystych,
-
bardzo wytrzymała na suszę,
-
używana na pastwiskach dla owiec,
-
zawiera niski poziom cukrów rozpuszczalnych w wodzie.
Kupkówka pospolita
(łac. Dactylis glomerata, ang. cocksfoot / orchard grass)
-
duża wartość pokarmowa;
-
jedna z traw najmniej wymagających i najbardziej produktywnych;
-
naturalne masowe występowanie świadczy o dużej ilości azotu w glebie;
-
daje trzy pokosy, wymaga wczesnego koszenia;
-
zawiera niski poziom cukrów rozpuszczalnych w wodzie.
Mietlica pospolita
(łac. Agrostis tenuis)
-
ma niewielkie wymagania glebowe;
-
posiada niewielkie wartości paszowej, jednak na pastwiskach o glebach suchych i ubogich sprawdza się lepiej niż inne gatunki traw.
Stokłosa miękka
(łac. Bromus hordeaceus)
-
występuje na glebach ubogich, suchych, piaszczystych;
-
pospolita w całej Polsce.
Tomka wonna
(łac. Anthoxanthum odoratum)
-
ma małą wartość pokarmową;
-
zawiera kumarynę, która wpływa pozytywnie na krążenie krwi, pracę serca i na drogi oddechowe.
Turzyca pospolita
(łac. Carex nigra)
-
występuje na torfowiskach niskich i wilgotnych łąkach.
Tymotka łąkowa
(łac.Phleum pratense, ang. timothy grass)
-
najbardziej znana spośród traw uprawnych;
-
wysoce produktywna;
-
często wysiewana na łąkach i pastwiskach (z roślinami motylkowymi);
-
dobrze znosi przydeptywanie i przygryzanie, szybko odrasta;
-
posiada duże walory smakowe i pokarmowe;
-
siano jest średnio twarde;
-
odporna na mrozy;
-
zawiera niski poziom cukrów rozpuszczalnych w wodzie.
Wiechlina gajowa
(łac. Poa nemoralis)
-
występuje w cienistych lasach i zaroślach;
-
stosunkowo rzadko stosowana, ponieważ po okresie kwitnienia staje się twarda;
-
źle znosi deptanie i przygryzanie.
Wiechlina łąkowa
(łac. Poa pratensis)
-
daje wartościową paszę,
-
znosi suszę i jest odporna na mrozy,
-
odwar z kwiatów stosowano w przypadku różnego rodzaju przeziębień.
Wyczyniec łąkowy
(łac. Aleopecurus pratensis)
-
najczęściej spotykana trawa;
-
najproduktywniejsza;
-
wskaźnik gleb świerzych, zasobnych w składniki mineralne i próchnicę;
-
rośnie na terenach wilgotnych i zalewowych;
-
dobrze odrasta po wypasaniu;
-
odporna na mrozy, mniej na susze.
Życica trwała (rejgras angielski)
(łac. Lolium perenne, ang. ryegrass)
-
wysiewana często na trawniki i boiska,
-
potrzebuje gleby zasobnej w azot i wodę,
-
szybko odrasta przy koszeniu i spasaniu,
-
siano jest dość twarde,
-
słabo odporna na mrozy,
-
zawiera wysoki poziom cukrów rozpuszczalnych w wodzie.
rysunek ze strony www.pl.wikipedia.org
* Właściwości lecznicze wszystkich opisanych ziół dotyczą stosowania u ludzi, dlatego też niektóre przytoczone schorzenia mogą nie być charakterystyczne dla koni. Działanie tych ziół nie zostało zbadane u koni.
Bibliografia:
-
„Pospolite rośliny środkowej Europy" F. Cincura, V. Ferakova, J. Majakovsky, L. Somsak, J. Zaborsky, Państwowe Wydawnictwo Rolicze i Leśne
-
„Flora letnia" J. Mowszowicz, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne
Podziel się przeczytanym artykułem ze znajomymi!
