top of page

 

DRZEWA I KRZEWY
 

Obgryzanie kory drzew przez twojego konia wcale nie musi oznaczać nudy! Większość koni potrafi instynktownie wybrać dla siebie to czego ich organizm w danej chwili najbardziej potrzebuje.

 

Sprawdź, jakie właściwości lecznicze kryją się w popularnych w Polsce drzewach i krzewach! *

 

żywienie koni
Akacja

(łac. Acacia)

 

  • kora działa przeciwzapalnie i ściągająco;

  • napar stosowany jest przy biegunkach, nierzytach żołądka i jelit, stanach zapalnych gardła i dziąseł;

  • stosowana zewnętrznie zmniejsza potliwość i przyspiesza gojenie się ran.

żywienie koni
Bez czarny

(łac. Sambucus nigra)

 

  • owoce i kwiaty mają działanie przeciwgorączkowe i napotne,

  • łagodzi chroniczne zapalenie dróg oddechowych,

  • działa moczopędnie i przeciwskurczowo,

  • stosowany w leczeniu gośćcu,

  • sok z owoców stosuje się przy migrenie i silnych nerwobólach.

żywienie koni
Brzoza brodawkowata

(łac. Betula verrucosa)

 

  • liście i kora działają napotnie, moczopędnie i odkażająco;

  • napar stosowany jest w chorobach nerek, wątroby, dróg żółciowych i pęcherza;

  • stosowany jest także przy gośćcu i innych schorzeniach reumatycznych.

żywienie koni
Dąb szypułkowy 

(łac. Quercus robus)

 

  • młoda kora działa silnie ściągająco i przeciwzapalnie oraz przeciwbiegunkowo;

  • okłady można stosować przy odmrożeniach, wysypkach oraz silnym poceniu się rąk i nóg; 

  • stosowany w postaci płukanki przy stanach zapalnych jamy ustnej;

  • w połączeniu z rumiankiem stosowany zewnętrznie w leczeniu hemoroidów.

żywienie koni
Głóg dwuszyjkowy

(łac. Crataegus oxyacantha)

 

  • owoce i kwiaty działają rozszerzająco na naczynia wieńcowe, wzmacniają mięsień sercowy i obniżają ciśnienie krwi, posiadają także właściwości uspokajające, przeciwskurczowe i moczopędne;

  • zioła głogu stosuje się przy bezsenności, zwapnieniach żył, rekonwalescencji po zawale serca oraz przy dolegliwościach reumatycznych i bólach mięśniowo-stawowych.

żywienie koni
Jabłoń

(łac. Malus)

 

  • owoce zawierają m.in. witaminę C, potas, żelazo oraz błonnik;

  • owoce są także bogate w cukry;

  • napar z liści ma działanie przeciwzapalne, napotne i przeciwgorączkowe;

  • napar działa także moczopędnie, przeciwbiegunkowo i hamuje krwawienie;

  • napar stosowany zewnętrznie pomaga przy stanach alergicznych skóry, łojotoku, zapaleniu spojówek oraz ranach i owrzodzeniach skóry.

żywienie koni
Jałowiec pospolity

(łac. Juniperus communis)

 

  • szyszkojagody (pot. owoce) stosuje się przy zapaleniach dróg moczowych oraz zaburzeniach trawienia;

  • ma działanie antyseptyczne, odkażające;

  • stosowany zewnętrznie poprawia ukrwienie skóry i przyspiesza gojenie ran;

  • stosowany jest przy infekcjach górnych dróg oddechowych;

  • uwaga: nie wolno stosować przy ostrych schorzeniach nerek i podczas ciąży!

żywienie koni
Jarzębina (jarząb pospolity)

(łac. Sorbus aucuparia)

 

  • owoce zawierają liczne kwasy organiczne (jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy, winowy, sorbowy), cukry, karoten, witaminę C oraz sole mineralne i flawonoidy;

  • owoce oraz kwiaty posiadają działanie moczopędne, a stosowane zewnętrznie ściągające;

  • napar znajduje zastosowanie przy biegunkach, schorzeniach nerek, wątroby i pęcherzyka żółciowego oraz przy niedoborze witaminy C i A.

żywienie koni
Jeżyna fałdowana

(łac. Rubus plicatus)

 

  • napar z liści działa ściągająco, przeciwbiegunkowo, łagodzi nieżyty żołądka, pomaga przy cukrzycy, egzemach, bezsenności oraz schorzeniach dróg oddechowych;

  • napar może służyć do okładów przy owrzodzeniach i ranach oraz do płukania gardła;

  • owoce zawierają m.in. witaminę C, cukry oraz sole mineralne (gł. sole magnezu, żelaza i wapnia);

  • sok z owoców działa przeciwgorączkowo.

żywienie koni
Kasztanowiec zwyczajny

(łac. Aesculus hippocastanum)

 

  • ma działanie przeciwzapalne, zmniejsza obrzęki;

  • działa przeciwskurczowo;

  • poprawia krążenie krwi (stosowany przy żylakach, hemoroidach i miażdżycy).

żywienie koni
Lipa drobnolistna

(łac. Tilia cordata)

 

  • kwiatostany mają działanie napotne, moczopędne, wykrztuśne i przeciwskurczowe;

  • napar stosowany jest przy zaflegmieniu górnych dróg oddechowych, kaszlu, gorączce, nieżycie dróg oddechowych, grypie, dychawicy oskrzelowej oraz migrenie i zawrotach głowy, a także przy cukrzycy, miażdżycy i chorobach reumatycznych;

  • posiada także właściwości wzmacniające żołądek.

żywienie koni
Olcha (olsza)

(łac. Alnus)

 

  • kora działa przeciwgorączkowo, ściągająco i antyseptycznie;

  • napar z kory stosowany jest przy przeziębieniach, gorączce, zapaleniu gardła i migdałków;

  • roztarte liście używa się zewnętrznie na różnego rodzaju schorzenia skóry.

żywienie koni
Róża dzika

(łac. Rosa canina)

 

  • owoce zawierają kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy), garbniki, związki mineralne, karotenoidy, olejki eteryczne i duże ilości witamin: C, B1, B2, E, K, P, PP;

  • napar i odwar z owoców działa ściągająco, przeciwzapalnie, napotnie, uspokajająco, żółciopędnie, moczopędnie;

  • ma działanie uspokajające, zwalczające bezsenność i wzmacniające organizm przy przeziębieniach i zmęczeniu wiosennym;

  • stosowana jest przy niedoborach witaminy C.

żywienie koni
Sosna zwyczajna

(łac. Pinus silvestris)

 

  • liście, pędy, pączki oraz żywica zawierają olejek eteryczny (pinen), flawonoidy, witaminę C oraz sole mineralne;

  • ma działanie napotnie, wykrztuśne, moczopędne, żółciopędne;

  • działa drażniąco na skórę;

  • używana jest do kąpieli i okładów przy chorobach reumatycznych;

  • w postaci syropów i naparów stosowana przy schorzeniach górnych drób oddechowych i dróg moczowych;

  • stosowana jest także do inhalacji przy astmie.

żywienie koni
Wierzba

(łac. Salix)

 

  • kora działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, a także przeciwgośćcowo, uspokajająco i moczopędnie;

  • stosowana przy miażdżycy, biegunce, nieżycie jelit, bezsenności, krwawieniach wewnętrznych, nadmiernym wydzielaniu śluzu w układzie pokarmowym, nerwobólach i migrenie;

  • stosowana zewnętrznie zmniejsza potliwość i przyspiesza gojenie się ran.

* Właściwości lecznicze wszystkich opisanych ziół dotyczą stosowania u ludzi, dlatego też niektóre przytoczone schorzenia mogą nie być charakterystyczne dla koni. Działanie tych ziół nie zostało zbadane u koni.

Bibliografia:

  • „Leśne rośliny zielarskie" M. Polakowska, Państwowe Wydawnictwo Rolicze i Leśne

  • „Rośliny lecznicze" F. Stary i V. Jirasek, Państwowe Wydawnictwo Rolicze i Leśne

Podziel się przeczytanym artykułem ze znajomymi!

bottom of page